Stary polski film miał klimat, którego obecne kino może mu jedynie pozazdrościć. A może tak mi się tylko wydaje? Niemniej jednak oglądanie starych polskich produkcji, sprawia mi ogromną frajdę, więc mam nadzieję, że zarażę tym i Was. 😉
Stary polski film… Na szczęście nie umiera on razem z taśmami, na których został utrwalony. Są takie instytucje, które robią co mogą aby nadać takim filmom kolejne życie.
Pierwszym takim miejscem w sieci, które w poszukiwaniu starych polskich produkcji polecam odwiedzić jest portal Dokument Cyfrowo (kliknij aby przejść do portalu).
Dokument Cyfrowo to projekt WFDiF czyli wytwórni filmów dokumentalnych i fabularnych – największego państwowego producenta filmowego w Polsce. W ramach projektu najcenniejsze z polskiej szkoły dokumenty są rekonstruowane cyfrowo w nowoczesnych studiach WFDiF. Dzięki temu materiały stają się ogólnodostępne i mogą zostać z powodzeniem przekazane przyszłym pokoleniom.
W chwili obecnej rekonstrukcji poddano już około sześćdziesięciu filmów produkowanych od lat czterdziestych, po lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku. (ich pełną listę znajdziecie tutaj).
W serwisie filmy dostępne są w kategoriach: portret, sport, miasto, wieś, instytucja, obyczaje, natura, muzyka, praca oraz historia.
Ja ze swojej strony polecam dokument „Niedzielny poranek” z 1955 roku. Ten film wyreżyserowany przez Andrzeja Munka oprócz podróżujących komunikacją miejską, w zabawny sposób pokazuje relacje, pomiędzy prowadzącym autobus kierowcą oraz kontrolerką biletów. Można powiedzieć o przedstawionym żartobliwie w filmie wątku romantycznym związanym z tą parą. 😉 Równie zabawne są komentarze narratora oraz zachowanie pasażerów. 😉
Dokument znajduje się w kategorii „Miasto”.
Poczuj klimat oraz ducha starego polskiego filmu.
Kolejnym w moim zestawieniu jest Repozytorium.
Baza Repozytorium jest projektem Filmoteki, który zakłada digitalizację materiałów analogowych, aby ograniczyć ich wykorzystanie w takiej formie oraz dalsze niszczenie. W samym serwisie dostępnych jest 5608 filmów. W zbiorach Filmoteki Narodowej znajduje się ponad 100 000 polskich filmów. Najstarszy z nich pochodzi z 1908 r.
Serwis jest pewnego rodzaju bazą informacyjną na temat polskiej kinematografii. Wszystkie filmy, które tu znajdziemy, posiadają dokładne informacje na temat związany z daną produkcją.
Materiały w serwisie podzielone są na 4 kategorie:
Fabularne: większość materiałów tu dostępnych to jedynie fragmenty filmów. Znajdziemy tu zaledwie kilka pełnych wersji filmów, a wielka szkoda…
Dlaczego nie mogą być upublicznione? Pewnie to temat na osobny wpis, jednak dzieje się tak za sprawą statusu większości tych filmów. Filmy te traktowane są zgodnie z prawem europejskim jako „Dzieła osierocone”. Oznacza to, że nie można określić właściciela praw do danej produkcji. Państwo wyznacza dyspozytariusza, który może udostępniać takie produkcje jednak gorzej jest już z ich udostępnianiem. Nie będę się tu zagłębiać z prawne aspekty tego zagadnienia. Chętnych podjęcia się tego tematu odsyłam do innych źródeł. Jednym z nich jest strona Stowarzyszenia Autorów i Wydawców COPYRIGHT POLSKA.
Dla chcącego jednak nic trudnego. Jeśli jakiś stary polski film wydaje Ci się interesujący, znajdziesz go bez problemu np. w serwisie YouTube.
Wracając do samego repozytorium. Kolejne kategorie to:
Dokumentalne: w tej zakładce dostępne są materiały z polskich kronik filmowych z lat 1913 – 1989.
Animacje i Eksperymentalne.
Magazyn: znajdziemy tu mnóstwo artykułów o tematyce związanej głównie z dawnym polskim filmem.
Uwaga: oglądanie starych polskich filmów niesamowicie wciąga. 😉
Przygotowując się do stworzenia tego wpisu oraz filmu w serwisie YouTube spędziłem kilka godzin przeglądając serwis i oglądając kroniki oraz fragmenty filmów…
W serwisie YouTube znajdziecie kolejną perełkę. To kanał „Polska Kronika Filmowa” Prawdziwa legenda polskiego dokumentu „Polska Kronika Filmowa”. Pewnie część z Was przypomina sobie te czasy, kiedy każdy wyświetlany w kinie film, poprzedzony był Kroniką Filmową. 😉 Kronika tworzona była od 1945 do 1990 roku przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych (WFDiF). Od 1991 do 1994 roku ich produkcją zajęło się Studio Filmowe „Kronika”. Sama kronika oficjalnie przestała istnieć 1 stycznia 1995 roku, kiedy przestano ją wyświetlać na salach kinowych.
Przenieś się do czasów starego polskiego kina.
Ci, którzy chcą odbyć podróż w czasie, mogą to zrobić właśnie poprzez oficjalny kanał Kroniki na YouTube. Filmy, które tu zobaczycie pochodzą z lat 1991 – 1994, kiedy za ich produkcję odpowiadało właśnie to studio.
Kolejną pozycją jest Kanał Studia Filmowego TOR, w serwisie YouTube. Jego zawartość podzielona jest na playlisty:
Filmy z Archiwum SF TOR. Znajdziemy tu między innymi: „Cudowne Dziecko” oraz „Ryś”
Najlepsze sceny polskiego kina. Wyselekcjonowane przez TOR najlepsze sceny filmowe.
English Version Films. Filmy z angielską ścieżką dźwiękową. Wśród nich: kultowy „Rejs”, „300 mil do nieba”, „Uczieczka z kina „Wolność” czy „Krótki film o miłości”
Wojciech Kilar – muzyka. Filmy, w których usłyszymy muzykę tego artysty. Wśród nich: „Rejs”, „Struktura kryształu”, „Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową”.
Filmy po rekonstrukcji cyfrowej. Ponownie „Rejs” i „Krótki film o miłości” a także między innymi „Życie rodzinne” oraz „Constans”
Sławomir Idziak na weekend. Tu między innymi: „Krótki film o zabijaniu” (przed rekonstrukcją), „Nauka latania”, „Podwójne życie Weroniki”, „Trzy kolory”
Krzysztof Kieślowski przedstawia. Tu znajdziemy między innymi: „Trzy kolory Biały”, „Trzy kolory Czerwony”, „Trzy kolory Niebieski” i przed rekonstrukcją: „Krótki film o miłości” oraz „Krótki film o zabijaniu”.
The best of czyli najchętniej oglądane. W tej kolekcji zobaczycie np.: „300 mil do nieba”, „Dzieje grzechu”, „Struktura kryształu”.
Wśród pozostałych kategorii znajdują się jeszcze: Krzysztof Zanussi, Obce Ciało – 4 filmiki zza kulis, Kultowe cytaty / sceny, Janusz Majewski, Trzy kolory K. Kieślowskiego, Zza kulis – making of, materiały z polskich planów, Wojciech Marczewski oraz wywiady z Warszawskiego Festiwalu Filmowego.
Studio Filmowe TOR powstało w 1967 roku. Do chwili obecnej wyprodukowało ponad 100 filmów fabularnych, około 120 godzin seriali telewizyjnych i mini seriali oraz wiele filmów dokumentalnych. Świadczy usługi produkcyjne dla zagranicznych producentów.
Studio Filmowe TOR jest jednym z ważniejszych producentów filmowych w Polsce i koproducentem dla wielu produkcji zagranicznych. Wielu czołowych twórców współpracuje i współpracowało ze Studiem. Wiele z wyprodukowanych filmów otrzymało prestiżowe nagrody na festiwalach w kraju i za granicą.
Informacje o studiu TOR pochodzą ze strony: www.tor.com.pl/o_nas
Jeszcze więcej informacji o serwisach oferujących możliwość obejrzenia (nie tylko) starych polskich filmów znajdziesz tutaj:
